Zespół Tourette'a – charakterystyczne objawy
Charakterystyczne tiki pojawiają się zwykle u dzieci między 4. a 6. rokiem życia, nawet czterokrotnie częściej u chłopców, niż u dziewcząt. Na początku są to zwykle proste tiki motoryczne, takie jak mruganie oczami, pociąganie nosem, grymasy twarzy, czy wzruszanie ramionami.
W wieku 10-12 lat, tiki nasilają się i mogą przybierać nieco inne formy. Tiki złożone to całe sekwencje ruchów w obrębie twarzy lub ciała, dotykanie innych osób, podskakiwanie, kopanie i wiele innych powtarzalnych, mimowolnych zachowań. Natomiast tiki wokalne złożone to palilalia (powtarzanie własnych słów), echolalia (powtarzanie słów innych osób), czy wypowiadanie wulgarnych słów, czyli koprolalia (występuje także przy innych chorobach neurologicznych).
Istnieje wyraźny związek między stresem a nasileniem "tikania" u chorego. Również zmęczenie, znużenie, intensywne przeżycia i nadmierne spożycie alkoholu lub kofeiny może powodować zwiększoną ilość i częstotliwość tików.
Zespół Tourette'a – leczenie oraz codzienne funkcjonowanie
Sama choroba nie powoduje konkretnych dolegliwości, jednak może wpływać na to, jak chory postrzegany jest na tle grupy rówieśniczej. Zdarza się, że tiki bywają źródłem wstydu i prowadzą do izolacji, a w dalszej perspektywie do depresji.
Leczenie farmakologiczne zespołu Tourette'a zalecane jest wyłącznie chorym o wysokiej częstotliwości i intensywności tikania. Jeśli tiki nie utrudniają codziennego funkcjonowania pacjenta, a jedynie sprawiają dyskomfort psychiczny, warto rozważyć terapię behawioralną lub psychoterapię, która pomoże zrozumieć objawy choroby i w pewien sposób kontrolować część tików.
Pomocne bywają również treningi relaksacyjne – obniżają poziom stresu, a tym samym mogą czasowo zmniejszyć występowanie tików.
Podsumowanie
Jeśli zauważysz, że u Twojego dziecka pojawiły się tiki nerwowe, koniecznie zgłoś się do neurologa. W przypadku zdiagnozowania zespołu Tourette'a ważna jest nie tylko terapia dla chorego, ale także psychoedukacja rodziców i wychowawców w placówce edukacyjnej. Jeśli dorośli zrozumieją naturę i objawy schorzenia, będzie im łatwiej otoczyć opieką dotknięte chorobą dziecko.
Źródła:
- I. Namysłowska, Psychiatria dzieci i młodzieży, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2011, s. 214.
- P. Janik, T. Wolańczyk, A. Bryńska i in., Postępowanie w tikach i zespole Gillesa de la Tourette’a — rekomendacje grupy ekspertów, "Via Medica" 2018, t.2, nr 6, s. 527-545.
Autorka
Aleksandra Chojnowska – absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, magister filologii polskiej, copywriterka. Od lat zgłębia wiedzę na tematy związane ze zdrowiem oraz urodą i z pasją pisze o tym, jak każdego dnia dbać zarówno o siebie, jak i o bliskich. Prywatnie doświadczona mama.
