Zapadnięte ciemiączko – czy jest niebezpieczne?
W rozwoju dziecięcym istnieje takie zjawisko jak zapadnięte ciemiączko u noworodka. Prawidłowo wysklepione ciemiączko jest przeważnie napięte i nietętniące zbyt często. Ciemiączko zapadnięte obserwuje się jako wklęsłe i wiotkie. Może to być oznaka odwodnienia noworodka. Objawy, jakie towarzyszą wtedy noworodkowi, to drażliwość, płaczliwość, biegunki, wymioty, rzadkie oddawanie moczu, suchość ust, szybsze bicie serca. Warto jednak wiedzieć, że delikatnie zapadnięte ciemiączko może pojawić się nawet u zdrowych dzieci.
Innym zjawiskiem jest wypukłe ciemiączko. Może ono zwiastować wzrost ciśnienia śródczaszkowego. Stan taki oznacza problemy w obrębie układu nerwowego (np. w ośrodkowym układzie nerwowym), infekcje bakteryjne, zapalenie opon mózgowych lub wodogłowie.
Ciemiączko – jak pielęgnować?
Szwy czaszkowe są połączone z kośćmi czaszki poprzez ciemiączka. Z czasem struktury te zarastają, sprawiając, że czaszka dziecka zaczyna przybierać naturalny kształt. Wiele rodziców zastanawia się jednak, jak pielęgnować ciemiączko w początkowych miesiącach życia dziecka.
Jeśli nie występują niepożądane zjawiska, jak nadmiernie napięte ciemiączko, deformacja czaszki czy przedwczesne zarastanie ciemiączka, nie ma powodów do wprowadzania szczególnych działań pielęgnacyjnych. Pediatra podczas wizyt kontrolnych bada obwód głowy dziecka oraz obserwuje, czy w obrębie ciemiączek nie występują nieprawidłowości. Wystarczy, że rodzice odpowiednio dbają o ochronę ciemiączek w postaci ostrożnych ruchów w okolicach głowy dziecka. Przeważnie jednak błony łączące części czaszki dziecka cechują się wysoką odpornością.
Podsumowanie
Ciemiączko u dziecka jest naturalną błonką, która łączy kości czaszki. Ciemiączko stanowi ważną strukturę, która umożliwia poród siłami natury. Wraz z rozwojem dziecka główka niemowlęcia zaczyna powracać do symetrycznych kształtów, ciemiączko zarasta się, tworząc naturalny obwód główki. Istnieją przypadłości jak wypukłe lub zapadnięte ciemiączko, aczkolwiek mogą one występować sporadycznie w czasie rozwoju i aktywności dziecka. Jeśli jednak nieprawidłowej budowie ciemiączek towarzyszą dodatkowe objawy, warto udać się do lekarza w celu dalszej diagnostyki.
Źródła:
- D.H. Woldeyes, M.D. Kiros, B.A. Abegaz, A.A. Woya, The Size of Anterior Fontanelle and Its Determinants at Birth Among Neonates in Northern Ethiopia: A Cross-Sectional Study, “Pediatric Health, Medicine and Therapeutics” 2020, nr 11, s. 477-483.
Autor
Mateusz Jagielski-Szczypik – dyplomowany dietetyk, absolwent Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu na kierunku Żywienie Człowieka i Dietetyka. Również trener personalny piszący o zdrowiu, suplementacji i znaczeniu stylu życia w kontekście prawidłowej profilaktyki zdrowotnej. Edukator i copywriter w zakresie tematów związanych ze zdrowiem.
