Urofuraginum Max lek polecana jest do stosowania w zakażeniach dolnych dróg moczowych u osób dorosłych i młodzieży od 15. roku życia.
Wskazania Wskazaniem do stosowania leku UroFuraginum Max są zakażenia dolnych dróg moczowych.
Działanie Lek UroFuraginum Max zawiera jako substancję czynną furazydynę, zwaną także furaginą, która jest pochodną nitrofuranu. Furazydyna hamuje rozwój wielu bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
Przeciwwskazania Nie należy przyjmować leku UroFuraginum Max:
jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę lub pochodne nitrofuranu lub na którykolwiek
z pozostałych składników tego leku
w pierwszym trymestrze ciąży
w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko wystąpienia
u noworodka niedokrwistości hemolitycznej (anemii związanej z rozpadem krwinek czerwonych)
u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat
jeśli u pacjenta występuje polineuropatia obwodowa np. cukrzycowa (zespół uszkodzenia nerwów
obwodowych, mogący charakteryzować się zaburzeniami ruchowymi, czuciowymi lub zaburzeniami
układu nerwowego o innym charakterze)
jeśli pacjent ma niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej (choroba związana
z genetycznie uwarunkowanym niedoborem enzymu biorącego udział w przemianach zachodzących
w czerwonych krwinkach), gdyż lek może wtedy wywoływać hemolizę (uszkodzenie krwinek
i niedokrwistość)
jeśli u pacjenta stwierdzono niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), a w badaniach
laboratoryjnych stwierdzono klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom
kreatyniny w surowicy.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku UroFuraginum Max należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą
jeśli u pacjenta występują:
zaburzenia czynności nerek
zaburzenia czynności wątroby
zaburzenia układu nerwowego
niedokrwistość
zaburzenia elektrolitowe (zmiany w stężeniu jonów we krwi), niedobór witamin z grupy B i kwasu
foliowego
choroby płuc
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku UroFuraginum Max i zasięgnąć porady lekarskiej, jeśli:
u pacjenta wystąpią takie objawy, jak gorączka, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność, lek
należy natychmiast odstawić i zwrócić się do lekarza. Mogą to być reakcje płucne, występujące niekiedy
podczas leczenia pochodnymi nitrofuranu
u pacjenta wystąpią objawy ze strony układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie
przebiegających prądów). Mogą to być objawy uszkodzenia nerwów obwodowych (polineuropatia
obwodowa), szczególnie u chorych na cukrzycę, które w ciężkich przypadkach mogą być nieodwracalne
i zagrażać życiu pacjenta. Lek należy natychmiast odstawić i zwrócić się do lekarza
u pacjenta wystąpią objawy zaburzenia czynności wątroby (zażółcenie twardówki oczu, skóry i błon
śluzowych, ciemne zabarwienie moczu, świąd skóry, odbarwienie stolca, ból brzucha, nudności,
wymioty, ciągłe zmęczeni, brak apetytu i chudnięcie). Żółtaczka może wystąpić w trakcie
krótkotrwałego stosowania nitrofuranów (do dwóch tygodni). Przewlekłe zapalenie wątroby (czasem
prowadzące do martwicy wątroby- odnotowano przypadki zgonów) występuje w przebiegu
długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6 miesięcy)
Jeśli pacjent stosuje lek długotrwale, może być konieczne badanie krwi, w celu skontrolowania liczby
białych krwinek oraz czynności nerek i wątroby.
Przyjmowanie Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń
lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Podanie doustne. UroFuraginum Max należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą
w białko. Lek należy popijać dużą ilością płynów.
Zalecana dawka:
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat: pierwszy dzień stosowania: 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych (1 tabletka co 6 godzin);
następne dni leczenia: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych (1 tabletka co 8 godzin).
Lek stosuje się zwykle 7–8 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-8 dniach, należy zwrócić się
do lekarza.
Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia furaginą.
Każda tabletka 100 mg zawiera 123 mg laktozy jednowodnej.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Interakcje Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio lekach, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nitrofuranów (do których należy furazydyna) nie należy łączyć z chloramfenikolem, rystomicyną,
lewomicetyną, sulfanilamidami (leki przeciwbakteryjne), ponieważ możliwe jest hamowania czynności
układu krwiotwórczego
Nie należy jednocześnie z furaginą stosować kwasu nalidyksynowego i innych pochodnych
chinolonowych, ponieważ zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm (działanie przeciwne).
Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie
przeciwbakteryjne.
Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, takie jak probenecyd (w dużych dawkach)
i sulfinpirazon, zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować
kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i osłabiając skuteczność leczenia.
Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu, powoduje
hamowanie wchłaniania furazydyny i zmniejszenie aktywności przeciwbakteryjnej.
Atropina spowalnia wchłanianie furaginy, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje
bez zmian.
Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie furazydyny.
Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża:
Nie należy stosować leku UroFuraginum Max w pierwszym trymestrze ciąży ani u kobiet w donoszonej ciąży
(od 38 tygodnia) i w okresie porodu, gdyż furazydyna może spowodować niedokrwistość hemolityczną
u noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w ostatnich trzech miesiącach
ciąży (III trymestr).
Karmienie piersią:
Z uwagi na przenikanie furaginy do mleka ludzkiego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Płodność:
W przypadku mężczyzn w wieku rozrodczym - jak pokazały badania doświadczalne oraz obserwacje
kliniczne chorych, którzy stosowali nitrofurany (jak również niektóre antybiotyki), leki te mogą
niekorzystnie oddziaływać na funkcje jąder, ponieważ zmniejsza się ogólna ilość plemników i spermy,
a także zmniejsza się ruchliwość plemników oraz pojawiają się zmiany w ich budowie.
Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych
ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów
(1,5%).
Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów.
Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i powiadomić lekarza lub zgłosić się
do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią
reakcje uczuleniowe: wysypka, świąd, pokrzywka, anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne
miejscowe lub ogólnoustrojowe, w tym zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny), obrzęk
naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez
świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi może powodować trudności w przełykaniu
i oddychaniu
ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy - czerwono-sine plamy
na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy z pęcherzami, gorączką i bólem stawów, zespół StevensaJohnsona - występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą
bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów)
ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe
występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym
zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów
w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się
gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy opłucnowej. Najczęściej
szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie
objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po
wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie
działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne
rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita cienkiego lub grubego objawiająca się
biegunką, bólem głowy i gorączką)
mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów w wyniku neuropatii obwodowej
(uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej
wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia
elektrolitowe, niedobór witaminy B)
zaburzenia czynności wątroby, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna
(wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica miąższu wątroby
Ponadto mogą wystąpić następujące objawy niepożądane:
sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób
z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furaginy może doprowadzić do
powstania niedokrwistości megaloblastycznej (powstałej w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu
foliowego) lub hemolitycznej (powstałej w wyniku szybkiego rozpadu krwinek czerwonych).
zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia,
zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (przewlekłe bóle w nadbrzuszu),
bóle brzucha, wymioty
zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki
łysienie, złuszczające zapalenie skóry
gorączka, dreszcze, złe samopoczucie
zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju
Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.
skurcze mięśni, bóle mięśni.
Przechowywanie Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Składniki Substancją czynną leku jest furazydyna, zwana także furaginą.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna krzemowana o składzie:
celuloza mikrokrystaliczna 98% i krzemionka koloidalna bezwodna 2%, magnezu stearynian,
krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa typu A.
Zobacz kategorie To jest lek . Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.Informujemy, iż produkty lecznicze mogą być zwracane wyłącznie z powodu wady jakościowej, niewłaściwego ich wydania lub sfałszowania produktu leczniczego.
