Maalox jest lekiem złożonym, o miejscowym działaniu zobojętniającym nadmiar kwasu solnego soku żołądkowego, ściągającym i osłaniającym błonę śluzową żołądka i dwunastnicy.
Wskazania
Maalox jest wskazany w leczeniu objawowym zaburzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego, związanych z nadkwaśnością:
- nieżyt żołądka,
- zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony
- niestrawność, zgaga z powodu nadkwaśności,
oraz pomocniczo w leczeniu:
- choroby wrzodowej dwunastnicy
- choroby wrzodowej żołądka
Działanie
Lek wykazuje dzienie miejscowo zobojętnia nadmiar kwasu solnego soku żołądkowego, ściągające i osłaniające błonę śluzową żołądka i dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Nie należy stosować leku Maalox
- jeśli pacjent ma uczulenie na glinu wodorotlenek, magnezu wodorotlenek lub którykolwiek z pozostałych składników tego,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Maalox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
- Zachować szczególną ostrożność stosując lek Maalox:
- u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie,
- u dzieci poniżej 6 lat lek podawać po konsultacji z lekarzem,
- u pacjentów w podeszłym wieku,
- przy stosowaniu leku dłużej niż 2 tygodnie lub u pacjentów z ryzykiem hipofosfatemii (obniżone stężenie fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi) zalecana jest konsultacja z lekarzem
Dzieci
U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może prowadzić do wystąpienia hipermagnezemii, zwłaszcza jeśli stwierdza się u nich zaburzenie czynności nerek lub odwodnienie.
Przyjmowanie
1-2 tabletki należy ssać lub żuć po posiłku lub w czasie bólu. W przypadku wrażenia, że działanie leku Maalox jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Interakcje
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, ponieważ Maalox może mieć wpływ na działanie niektórych leków lub niektóre leki mogą mieć wpływ na działanie leku Maalox.
W szczególności leki stosowane w leczeniu:
- serca, takie jak digoksyna, chinidyna, metoprolol, atenolol i propranolol
- niedokrwistości, takie jak sole żelaza
- wrzodów żołądka i zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, takie jak ranitydyna lub cymetydyna (antagoniści receptora H2)
- malarii, takie jak chlorochina
- niektórych zaburzeń kości, takie jak bisfosfoniany
- niektórych reakcji alergicznych, reakcji zapalnych lub nieprawidłowych reakcji immunologicznych, takie jak glikokortykosteroidy
- zaburzeń nerek, takie jak cytryniany
- gruźlicy, takie jak etambutol, izoniazyd
- zakażeń, takie jak fluorochinolony, linkozamidy, ketokonazol, cykliny, cefalosporyny (cefpodoksym i cefdynir), dolutegrawir, elwitegrawir, raltegrawir (w postaci soli potasowej) oraz skojarzone leczenie przeciwwirusowe obejmujące fumaran alafenamidu tenofowiru/emtrycytabinę/biktegrawir (w postaci soli sodowej), rylpiwirynę.
- chorób psychicznych (psychozy), takie jak fenotiazyny, leki neuroleptyczne
- podwyższonego stężenia potasu w organizmie, takie jak sulfonian polistyrenu
- bólu, takie jak diflunizal, indometacyna
- w stomatologii, takie jak fluorek sodu
- niedoczynności tarczycy, takie jak lewotyroksyna
- bólu stawów i nieprawidłowych reakcji chemicznych w organizmie, takie jak penicylamina
- w celu obniżenia stężenia cholesterolu, takie jak rozuwastatyna
- nowotworów, takie jak nilotynib, dazatynib (w postaci jednowodzianu)
- zaburzeń krwi, takie jak eltrombopag z olaminą
- podwyższonego ciśnienia krwi w płucach (nadciśnienia płucnego), takie jak riociguat.
Jako środek ostrożności należy zaplanować przyjmowanie jakiegokolwiek leku doustnego i leku zobojętniającego w odstępie przynajmniej 2 h (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4h).
Równoczesne stosowanie leku Maalox z:
- chinidyną (stosowaną w leczeniu zaburzeń rytmu serca oraz w ich zapobieganiu), może powodować zwiększenie stężenia chinidyny w osoczu i prowadzić do jej przedawkowania - sulfonianem polistyrenu (stosowany w leczeniu hiperkalemii
- nadmiernego stężenia potasu we krwi) zmniejsza działanie zobojętniające leku Maalox. Maalox zmniejsza skuteczność sulfonianu polistyrenu. Jednoczesne stosowanie leków zwiększa ryzyko zasadowicy metabolicznej u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niedrożności jelit.
Wodorotlenek magnezu a inne leki Wodorotlenek magnezu może wpływać na działanie niektórych leków albo niektóre leki mogą wpływać na skuteczność wodorotlenku magnezu. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje salicylany.
Wodorotlenek glinu i cytryniany mogą powodować zwiększenie stężenia glinu w osoczu krwi, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Ten lek może być stosowany w czasie ciąży tylko na zalecenie lekarza. Przyjmowanie leku Maalox można kontynuować podczas karmienia piersią. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią
Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób): biegunki lub zaparcia.
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): mogą wystąpić nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca.
- hipermagnezemia (zwiększenie stężenia magnezu w surowicy krwi): łącznie z hipermagnezemią, którą obserwowano po długotrwałym stosowaniu wodorotlenku magnezu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Częstość występowania nieznana (częstość nie może byc określona na podstawie dostępnych danych):
- reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne
- hiperaluminemia (zwiększona zawartość glinu w tkankach organizmu)
- hipofosfatemia (obniżenie stężenia fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi) - ból brzucha.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Składniki
Substancjami czynnymi leku są:
- Glinu wodorotlenek 400 mg
- Magnezu wodorotlenek 400 mg
Pozostałe substancje pomocnicze to: Mannitol, Sorbitol, Sacharyna sodowa, Aromat miętowy*, Magnezu stearynian, Sacharoza, Sacharoza zawierająca 3% skrobi.
*Aromat miętowy zawiera alkohol benzylowy.
Zobacz kategorie
Zgaga
Układa pokarmowy
