Rwa kulszowa to ból schodzący w dół nogi z dolnej części pleców. Ból ten może schodzić z tyłu, na zewnątrz lub z przodu nogi. Początek jest często nagły, po czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów, chociaż może również wystąpić stopniowy początek. Zazwyczaj objawy występują tylko po jednej stronie ciała. Niektóre przyczyny mogą jednak powodować ból po obu stronach. Czasami występuje ból w dole pleców. Osłabienie lub drętwienie może wystąpić w różnych częściach dotkniętej chorobą nogi i stopy.
Rwa kulszowa- objawy
Objawy rwy kulszowej są powszechnie odczuwane na drodze nerwu kulszowego. Rwa kulszowa często charakteryzuje się jedną lub kilkoma z następujących cech:
- Ból. Ból w przebiegu rwy kulszowej jest zwykle odczuwany jako ciągłe uczucie pieczenia lub przeszywający ból, rozpoczynający się w dolnej części pleców lub pośladku i promieniujący w dół przedniej lub tylnej części uda, nogi i/lub stóp.
- Drętwienie. Bólowi w przebiegu rwy kulszowej może towarzyszyć drętwienie tylnej części nogi. Czasami może również występować mrowienie i/lub osłabienie.
- Objawy jednostronne. Rwa kulszowa zazwyczaj dotyczy jednej nogi. Choroba często powoduje uczucie ciężkości w zajętej nodze. W rzadkich przypadkach obie nogi mogą być dotknięte jednocześnie.
- Objawy wywołane pozycją ciała. Objawy rwy kulszowej mogą być silniejsze podczas siedzenia, próby wstawania, zginania kręgosłupa do przodu, skręcania kręgosłupa, leżenia i/lub kaszlu. Objawy można złagodzić, chodząc lub stosując okład rozgrzewający na tylną część miednicy.
Rwa kulszowa- przyczyny
Najczęstsze przyczyny rwy kulszowej to:
- Przepuklina lędźwiowa. Badania sugerują, że aż 90% rwy kulszowej jest spowodowane przepukliną krążka lędźwiowego. Przepuklina dysku zazwyczaj ściska jeden lub więcej korzeni nerwów rdzeniowych (L4-S3), które tworzą nerw kulszowy.
- Zwyrodnienie. Zwyrodnienie tkanek kręgosłupa lędźwiowego może powodować ucisk lub podrażnienie nerwu kulszowego. Zwyrodnienie stawów międzykręgowych może również powodować stan zapalny tkanki maziowej w torebce stawu i zwiększanie jej masy. Zwyrodnienie kości kręgowej może powodować nieprawidłowe rozrosty kości (występy kostne lub osteofity). Te tkanki w odcinku lędźwiowym kręgosłupa mogą powodować ucisk jednego lub więcej korzeni nerwowych nerwu kulszowego. Zdegenerowane krążki międzykręgowe mogą wydzielać białka zapalne, powodując zapalenie nerwu kulszowego.
Rozpoznanie rwy kulszowej
Rozpoznanie przyczyny rwy kulszowej jest niezbędne do sformułowania skutecznego planu leczenia i radzenia sobie z bólem. W przypadku podejrzenia rwy kulszowej lekarz przeprowadzi wywiad i badanie fizykalne. W niektórych przypadkach odpowiednie mogą być medyczne badania obrazowe i diagnostyczne blokady nerwów.
Celem przeprowadzenia badania fizykalnego i przeglądu historii choroby jest zidentyfikowanie wzorca bólu w nodze pacjenta.
Jak leczyć rwę kulszową?
Wskazane jest jak najwcześniejsze leczenie rwy kulszowej, aby uniknąć progresji objawów. Leczenie rwy kulszowej może obejmować zarówno metody niechirurgiczne, jak i chirurgiczne. Zazwyczaj najpierw wypróbowuje się metody niechirurgiczne. Operacja może być wskazana, gdy podstawową przyczyną są poważne i/lub postępujące deficyty neurologiczne, takie jak osłabienie nóg.
Leczenie pierwszego rzutu rwy kulszowej zazwyczaj obejmuje pewną kombinację fizjoterapii, leków, zastrzyków terapeutycznych i terapii alternatywnych.
Nie ma jednego schematu leczenia stosowanego w leczeniu rwy kulszowej. Dane potwierdzające stosowanie opioidów i środków zwiotczających mięśnie są słabe. niektóre dowody wskazują, że NLPZ nie wydają się łagodzić natychmiastowego bólu, a wszystkie NLPZ wydają się równoważne pod względem zdolności do łagodzenia rwy kulszowej. Niemniej jednak niesteroidowe leki przeciwzapalne są powszechnie zalecane jako leczenie pierwszego rzutu w rwie kulszowej.
Ostra rwa kulszowa zwykle ustępuje po 4 do 6 tygodniach leczenia niechirurgicznego. W przypadku przewlekłej rwy kulszowej z bólem trwającym ponad 8 tygodni czas leczenia może potrwać dłużej i może zależeć od przyczyny.
Operacja rwy kulszowej jest zwykle rozważana, gdy ból i/lub osłabienie nóg utrzymuje się lub postępuje, nawet po wypróbowaniu kilku metod niechirurgicznego leczenia rwy kulszowej. W kilku przypadkach operację można rozważyć jako pierwszą opcję.
