Choroba Leśniowskiego-Crohna to rodzaj zapalnej choroby jelit, która może zaatakować dowolny odcinek przewodu pokarmowego od jamy ustnej do odbytu, obejmując jedne części, a omijając inne. Mimo ciągłych badań nad chorobą naukowcom nie udało się jednoznacznie określić przyczyn jej powstawania ani konkretnego schematu postępowania w jej przypadku. Pomimo znacznego postępu w leczeniu w ciągu ostatnich trzech dekad, nie jest jeszcze dostępne żadne lekarstwo.
Stopień ciężkości choroby Leśniowskiego-Crohna waha się od łagodnego do wyniszczającego. Objawy bywają różne i mogą zmieniać się w czasie. W ciężkich przypadkach choroba może prowadzić do zagrażających życiu zaostrzeń i powikłań.
Co powoduje chorobę Leśniowskiego-Crohna?
Nie jest jasne, co powoduje chorobę Leśniowskiego-Crohna, jednak ustalono, że do zachorowania mogą przyczyniać się następujące kwestie:
- układ odpornościowy
- genetyka
- czynniki środowiskowe.
Udowodniono, że 20 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma również rodzica, dziecko lub rodzeństwo z tą chorobą.
Według badania z 2012 roku pewne faktory mogą wpływać na nasilenie objawów. Są to:
- palenie tytoniu
- wiek
- zajęcie odbytnicy przez chorobę
- czas trwania choroby.
Osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna są również bardziej narażone na infekcje jelitowe wywołane przez bakterie, wirusy, pasożyty i grzyby. Może to wpływać na nasilenie objawów i powodować komplikacje.
Choroba Leśniowskiego-Crohna i jej metody leczenia mogą również wpływać na układ odpornościowy, pogarszając tego typu infekcje.
Infekcje drożdżakowe są powszechne w chorobie Leśniowskiego-Crohna i mogą wpływać zarówno na płuca, jak i przewód pokarmowy. Ważne, aby te infekcje były diagnozowane i odpowiednio leczone lekami przeciwgrzybiczymi, aby zapobiec dalszym powikłaniom.
Choroba Leśniowskiego-Crohna-objawy
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna często rozwijają się stopniowo. Z czasem niektóre za nich mogą się również nasilić. Chociaż jest to możliwe, pojawianie się ich nagle jest rzadkością. Najwcześniejsze objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą obejmować:
- biegunkę
- skurcze brzucha
- krew w stolcu
- gorączkę
- zmęczenie
- utratę apetytu
- utratę masy ciała
- uczucie, jakby jelita nie były puste po wypróżnieniu
- uczucie częstej potrzeby wypróżnień.
Czasami można pomylić te objawy z symptomami innego stanu, takiego jak zatrucie pokarmowe, rozstrój żołądka lub alergia czy jelito drażliwe. Nieustępujące objawy należy skonsultować z lekarzem.
W miarę postępu choroby objawy mogą się nasilać i stawać się coraz bardziej kłopotliwe. W przebiegu choroby możemy spodziewać się stanów takich jak:
- przetoka okołoodbytnicza powodująca ból i drenaż w pobliżu odbytu
- owrzodzenia, które mogą wystąpić w dowolnym miejscu od jamy ustnej do odbytu
- zapalenie stawów i skóry
- duszność lub zmniejszona wydolność z powodu niedokrwistości.
Wczesne wykrycie i diagnoza mogą pomóc uniknąć poważnych powikłań i umożliwić wczesne rozpoczęcie leczenia.
Diagnostyka w kierunku choroby Crohna
Żaden pojedynczy wynik testu nie wystarczy, aby lekarz zdiagnozował chorobę Leśniowskiego-Crohna. Rozpoczyna się zwykle od wyeliminowania wszelkich innych możliwych przyczyn powstania objawów. Postawienie diagnozy choroby Leśniowskiego-Crohna odbywa się na zasadzie eliminacji.
Zwykle w procesie diagnostycznym stosuje się wiele badań takich jak:
- Badania krwi – pomocne w wyszukaniu pewnych wskaźników potencjalnych problemów, takich jak niedokrwistość i stan zapalny.
- Badanie kału może wykryć krew w przewodzie pokarmowym.
- Endoskopia (gastroskopia, kolonoskopia), aby uzyskać lepszy obraz wnętrza przewodu pokarmowego.
- Testy obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, dają lekarzowi więcej szczegółów niż przeciętne zdjęcie rentgenowskie. Oba testy pozwalają zobaczyć określone obszary tkanek i narządów.
- Badanie histopatologiczne tkanki pochodzącej z biopsji pobranej podczas endoskopii lub kolonoskopii, aby dokładniej przyjrzeć się tkance jelitowej.
Leczenie choroby Crohna
Lekarstwo na chorobę Leśniowskiego-Crohna nie jest obecnie dostępne, ale chorobę można dobrze kontrolować. Istnieje wiele opcji leczenia, które mogą zmniejszyć nasilenie i częstotliwość objawów.
Leczenie farmakologiczne
W leczeniu choroby Crohna dostępnych jest kilka rodzajów leków. Powszechnie stosuje się leki przeciwbiegunkowe i przeciwzapalne. Bardziej zaawansowane opcje obejmują leki biologiczne, które wykorzystują układ odpornościowy organizmu do leczenia choroby.
Zmiany w diecie
Jedzenie nie powoduje choroby Leśniowskiego-Crohna, ale może wywołać zaostrzenia. Często poleca się chorym zakładanie dziennika spożywanego jedzenia, by pomóc określić, jakie produkty są dobrze, a jakie źle tolerowane, Na tej podstawie określa się dietę pacjenta. Najczęściej poleca się spożycie wyższej ilości błonnika, wody i ograniczenie tłustych produktów i dań.
Leczenie chirurgiczne
Jeśli mniej inwazyjne metody leczenia i zmiany stylu życia nie złagodzą objawów, konieczna może być operacja.
Niektóre rodzaje operacji w przebiegu choroby Crohna obejmują usunięcie uszkodzonych części przewodu pokarmowego i ponowne podłączenie zdrowych części. Inne procedury naprawiają uszkodzoną tkankę, leczą blizny lub głębokie infekcje.