Aspargin lek zawierający dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym organizmu. Lek do stosowania dla osób dorosłych i młodzieży od 12. roku życia.
Wskazania
Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu w organizmie (gdy nie jest wymagane podawanie drogą dożylną):
w zaburzeniach pracy serca spowodowanych niedoborem magnezu i potasu
zapobiegawczo w chorobie niedokrwiennej serca i w zagrożeniu zawałem serca
wspomagająco u pacjentów po zawale serca (w okresie powrotu do zdrowia)
po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, które spowodowały zmniejszenie stężenia magnezu i potasu
przy długotrwałym stosowaniu glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu)
Działanie
Aspargin jest lekiem zawierającym magnez i potas. Zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym organizmu.
Magnez jest aktywatorem wielu enzymów, pośredniczy w wytwarzaniu i transporcie energii w organizmie. Jest niezbędny w czynności mięśnia sercowego, układu nerwowego, mięśniówki gładkiej naczyń oraz mięśni prążkowanych. Niedobór magnezu zwiększa ryzyko choroby wieńcowej, zawału serca i zaburzeń rytmu serca. Objawami niedoboru magnezu są: nadpobudliwość, trudności z koncentracją, zwiększona podatność na stres, zaburzenia pracy mięśni szkieletowych.
Potas uczestniczy w czynności układu nerwowego i układu sercowo - naczyniowego oraz w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym. Niedobór potasu stanowi zagrożenie dla prawidłowej czynności układu krwionośnego, układu wydalniczego i regulacji gospodarki wodno - elektrolitowej (odpowiedzialnej za utrzymanie prawidłowego ciśnienia i kwasowości krwi). Kwas asparaginowy bierze udział w przekazywaniu bodźców w ośrodkowym układzie nerwowym.
Przeciwwskazania
Nie należy przyjmować leku Aspargin
jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku
jeśli pacjent ma znaczne niedociśnienie tętnicze krwi
jeśli pacjent ma hipermagnezemię (nadmiar magnezu we krwi)
jeśli pacjent ma hiperkaliemię (nadmiar potasu we krwi)
jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy od 30 ml/min)
jeśli pacjent ma zakażenia dróg moczowych (pęcherza moczowego, nerek)
jeśli pacjent ma zaburzenia pracy serca (uczucie zbyt wolnego, szybkiego lub nierównego bicia serca)
jeśli pacjent ma myasthenia gravis (rzadka choroba, której towarzyszy zwiotczenie mięśni)
jeśli pacjent ma znaczne niedociśnienie tętnicze krwi
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy zachować ostrożność, jeśli:
u pacjenta występuje ostre odwodnienie
u pacjenta doszło do rozległego zniszczenia tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała)
pacjent stosuje inne leki zawierające potas
pacjent ma chorobę wrzodową żołądka
wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów
Podczas długotrwałego stosowania i w razie wystąpienia biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenia potasu i magnezu w surowicy krwi, a w razie potrzeby także w erytrocytach (lekarz zaleci wykonanie odpowiednich analiz).
Lek zawiera sacharozę (cukier). Jedna tabletka zawiera 53 mg sacharozy. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów chorych na cukrzycę. Jeżeli wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych.
Przyjmowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zwykle lek jest stosowany jak opisano poniżej:
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: zwykle stosuje się doustnie od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, po posiłku, co odpowiada od 108
mg do 324 mg potasu na dobę oraz od 34 mg do 102 mg magnezu na dobę. Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą. Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą. Wchłanianie magnezu zmniejsza się w obecności fosforanów, wapnia, lipidów i fitynianów w diecie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby:
Leku Aspargin nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby ze względu na możliwość wystąpienia hipermagnezemii lub hiperkaliemii.
Pacjenci w podeszłym wieku:
Nie ma konieczności zmian sposobu podawania i dawkowania leku u pacjentów powyżej 65 lat. W przypadku wrażenia, że działanie leku Aspargin jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
W przypadku zastosowania większej dawki leku Aspargin niż zalecana:
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty. Objawy zatrucia: zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, zaburzenia oddechu, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, nużliwość mięśni, uczucie znużenia, opadanie powiek.
Pominięcie zastosowania leku Aspargin:
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Aspargin:
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Interakcje
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Nie należy stosować leku Aspargin jednocześnie z następującymi lekami:
antybiotyki z grupy tetracyklin, gdyż sole magnezu zmniejszają wchłanianie tych antybiotyków; należy zachować co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem tych leków
doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, fluorochinolony, fluor
leki i suplementy diety zawierające fosforany, wapń i żelazo, gdyż magnez zmniejsza ich wchłanianie
atropina lub hioscyjamina, gdyż wzrasta ryzyko owrzodzeń jelita, które może wystąpić przy doustnym przyjmowaniu soli potasu
glikozydy naparstnicy (leki nasercowe) stosowane w połączeniu z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca
leki moczopędne (amiloryd, spironolakton, triamteren) oraz inhibitory konwertazy angiotensyny (leki stosowane w chorobach układu krążenia, np. kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi
antybiotyki aminoglikozydowe, leki moczopędne pętlowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B oraz mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu
kortyzon zmniejsza skutki działania potasu. Zawarty w leku potas zmniejsza wchłanianie witaminy B12
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (objawy występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha,
nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie.
Rzadko występujące działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 10 000 leczonych pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (zaburzenia pracy serca), osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry. Rzadko zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek: hiperkaliemia.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 leczonych pacjentów): bezsenność.
W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych należy zwrócić się do lekarza. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze do 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Składniki
Substancjami czynnymi leku są: Magnezu wodoroasparaginian oraz Potasu wodoroasparaginian. 1 tabletka zawiera 17 mg jonów Magnezu w postaci 250 mg Magnezu wodoroasparaginianu; 54 mg jonów Potasu w postaci 250 mg Potasu wodoroasparaginianu.
Substancje pomocnicze: Skrobia ziemniaczana, Karboksymetyloskrobia sodowa, Sacharoza, Magnezu stearynian, Talk.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Informujemy, iż produkty lecznicze mogą być zwracane wyłącznie z powodu wady jakościowej, niewłaściwego ich wydania lub sfałszowania produktu leczniczego.