Sinice w wodzie – jak je rozpoznać i jak się przed nimi uchronić? Czym grozi kontakt z sinicami?
Wakacje nad wodą to marzenie niejednego z nas. Słoneczna pogoda, ciepły piasek pod stopami i piękny widok na morskie fale – czy można chcieć czegoś więcej? Niestety natura może pokrzyżować nawet najlepiej zaplanowany urlop. Oprócz deszczu i chłodu w letnie dni, zmorą dla wczasowiczów często są także sinice. Jeśli zakwitną w wodzie, sanepid zamyka kąpielisko do czasu poprawienia się jakości wody.
Sinice stanowią niebezpieczeństwo dla zdrowia, a w rzadkich przypadkach także dla życia ludzi oraz zwierząt. Sprawdź, czym są sinice, jak wyglądają oraz jakie czynniki mogą wskazywać na obecność sinic w wodzie. Podpowiadamy, co robić po zauważeniu sinic oraz jak leczyć zatrucie produkowaną przez nie toksyną.
Z artykułu dowiesz się:
- Gdzie i kiedy najczęściej obserwuje się zakwit sinic?
- Jak wyglądają sinice?
- Jak leczyć objawy zatrucia sinicami?
Gdzie występują sinice?
Jednokomórkowe organizmy nazywane sinicami, cyjanotrofitami i cyjanobakteriami zalicza się do królestwa bakterii. Wykazują bardzo wysoką odporność na trudne warunki (wysokie temperatury, susze), dlatego są w stanie przetrwać praktycznie w każdym środowisku. To jedne z najstarszych form życia na naszej planecie – bytują zarówno w słonych wodach, słodkich zbiornikach wodnych, jak i w gorących źródłach.
Obecności sinic najbardziej obawiają się turyści, którzy zaplanowali urlop wypoczynkowy nad Morzem Bałtyckim. Nie jest to jednak jedyne miejsce ich występowania w Polsce – spotkać można je również w jeziorach czy stawach.
W Bałtyku występują głównie organizmy z gatunku Nodularia spumigena, które wytwarzają toksyny sinicowe. Substancje w nich zawarte niekorzystnie działają na organizm ludzki – wywołują szereg uciążliwych dolegliwości, dlatego należy uważać nie tylko na bezpośredni kontakt z sinicami, ale również wdychanie powietrza blisko skażonych zbiorników wodnych.
Do zakwitu sinic przyczyniają się najbardziej: wysoka temperatura, brak wiatru oraz opadów, delikatne falowanie wody i duża ilość azotanów oraz fosforanów w zbiorniku wodnym. To właśnie one powodują zakwity sinic w dużych ilościach i sprawiają, że kąpiele są niewskazane. Sinice preferują zanieczyszczone słone wody, dlatego często występują właśnie w Bałtyku. Ich największa ilość pojawia się przy wzroście temperatury wody, czyli w okresie lata.
Jak rozpoznać obecność sinic w wodzie?
Woda, w której doszło do nadmiernego rozwoju sinic ma charakterystyczny wygląd oraz zapach, po którym można rozpoznać zagrożenie. Na powierzchni wody pojawiają się gęste kożuchy o zielono-czarnym zabarwieniu. Choć czasami przypominają glony, to jednak sinice są zupełnie innym rodzajem organizmów – glony nie wydzielają niebezpiecznych dla zdrowia człowieka toksyn. W przypadku zakwitu sinic na brzegu wody widoczna jest także mętna, „brudna” piana.
Sinice – jak wyglądają?
Sinice, czyli cyjanobakterie, mają różnorodne kształty i rozmiary, co sprawia, że ich wygląd może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Są to organizmy jednokomórkowe, które mogą tworzyć kolonie lub występować w formie wielokomórkowych nici.
Pod mikroskopem sinice często przybierają kształty kuliste, cylindryczne, nitkowate lub spiralne. Wiele z nich ma charakterystyczną zielono-niebieską barwę, co wynika z obecności pigmentów fotosyntetycznych, takich jak chlorofil a oraz fikobiliny (fikocyjanina i fikoerytryna). Niektóre gatunki mogą jednak mieć inne kolory: czerwony, żółty, brązowy czy fioletowy, w zależności od dominujących pigmentów.
Mimo że gołym okiem nie zawsze można zobaczyć pojedyncze komórki sinic, ich obecność w środowisku jest często widoczna dzięki charakterystycznym kolorom zakwitów w zbiornikach wodnych.
Warto wiedzieć, że nie wszystkie gatunki sinic wydzielają toksyczne substancje, jednak nie ma możliwości wzrokowej oceny tego, jaki rodzaj sinic zakwitł w wodzie. Ponadto, dzięki zdolności do fotosyntezy, sinice odgrywają kluczową rolę w cyklu węglowym i produkcji tlenu, co czyni je istotnymi elementami ekosystemów na Ziemi.
Niektóre gatunki sinic potrafią wiązać azot atmosferyczny, wzbogacając glebę w ten pierwiastek i wspomagając wzrost roślin. Mimo ich znaczącej roli ekologicznej, nadmierny rozwój sinic w zbiornikach wodnych często prowadzi do problemów ekologicznych oraz stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego z powodu toksyn przez nie wydzielanych.
Zatrucie sinicami – objawy i leczenie
Wiele gatunków sinic wydziela szkodliwe toksyny. Choć często organizmy te występują w wodach naturalnie, to jednak niebezpieczeństwo stanowi dopiero ich zakwit. Kiedy sinice nadmiernie się rozmnażają i w wodzie jest ich tak dużo, że zmienia się jej barwa, istnieje duże ryzyko zatrucia toksynami. Szkodliwe substancje znajdują się w komórkach sinic i przedostają się do wody po ich obumarciu.
Choć niektórzy myślą, że spustoszenie, jakie powodują sinice, ma wyłącznie znaczenie estetyczne, nie jest to prawdą. Toksyny sinicowe są bardzo niebezpieczne dla zdrowia człowieka. Mają działanie hepatotoksyczne (wpływają na wątrobę), neurotoksyczne (zaburzają pracę układu nerwowego), dermatotoksyczne (wywołują zmiany skórne) oraz nowotworowe (przy dłuższej ekspozycji).
Wdychanie powietrza nad skażonym zbiornikiem lub przedostanie się trujących substancji do organizmu drogą pokarmową czy kropelkową może mieć poważne konsekwencje. Zalicza się do nich:
- dolegliwości żołądkowo jelitowe: nudności, wymioty, biegunkę,
- niewydolność wątroby,
- drżenie mięśni,
- problemy z oddychaniem (neurotoksyny wpływają też na mięśnie oddechowe),
- zaburzenia równowagi,
- niedotlenienie mózgu wskutek duszności,
- swędzące zmiany skórne,
- wysypkę,
- miejscowe obrzęki,
- gorączkę,
- bóle głowy i gardła.
Objawy zatrucia sinicami pojawiają się najczęściej już po kilku godzinach, ale u niektórych mogą wystąpić dopiero po kilku dniach od kąpieli w wodzie, w której zakwitły sinice. Jeśli zauważysz wspomniane dolegliwości u siebie lub dziecka, skonsultuj się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej.
Nie ma leczenia ukierunkowanego na neutralizację toksyn sinic w organizmie. Najczęściej stosowana terapia ma charakter objawowy. Lekarz przepisuje pacjentowi preparaty, których celem jest zahamowanie dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego oraz łagodzenie świądu, pieczenia i zmian skórnych. Szczególnie należy pamiętać o odpowiednim nawadnianiu organizmu, aby przyspieszyć detoksykację – latem powinno się przyjmować znacznie więcej płynów niż w chłodniejszych okresach roku.
Przez kilka dni od momentu kąpieli w wodzie z sinicami powinno się obserwować zwłaszcza dzieci i reagować jak tylko pojawią się objawy. Niebezpieczne mogą być głównie problemy z oddychaniem – jeśli maluch choruje na astmę, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, aby omówić właściwy sposób postępowania.
Podsumowanie
Sinice to organizmy samożywne, które naturalnie bytują w wielu zbiornikach wodnych. W Polsce spotkać je można głównie w Morzu Bałtyckim, szczególnie w okresie letnim. Podwyższona temperatura i lekkie falowanie wody przyczynia się do rozwoju sinic w wodzie. Jeśli na kąpielisku pojawią się sinice, jest ono zamykane, a ratownik wciąga na maszt czerwoną flagę, która informuje plażowiczów o zagrożeniu.
Źródła:
- S. Klasik, M. Zych, I. Kaczmarczyk-Sedlak, Sinice ( Cyanophyta) – systematyka, budowa komórki i znaczenie; Spirulina platensis i jej wpływ na organizm ludzki, „Borgis – Medycyna Rodzinna” 2010, nr 4, s. 120-123.
- R. Czerpak, A. Jabłońska-Trypuć, A. Pietryczuk, Znaczenie terapeutyczne, kosmetyczne i dietetyczne niektórych glonów, „Borgis – Postępy Fitoterapii” 2009, nr 3, s. 168-174.
- Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Wąbrzeźnie, Uwaga na sinice!, https://www.gov.pl/web/psse-wabrzezno/uwaga-na-sinice (dostęp: 25.06.2024 r.).
Autorka
Aleksandra Chojnowska – absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, magister filologii polskiej, copywriterka. Od lat zgłębia wiedzę na tematy związane ze zdrowiem oraz urodą i z pasją pisze o tym, jak każdego dnia dbać zarówno o siebie, jak i o bliskich. Prywatnie doświadczona mama.
Powiązane kategorie
Ostatnia aktualizacja [07.03.2025]