Sezon wakacyjny sprzyja podróżom do tropikalnych krajów. Aby móc w pełni cieszyć się urlopem, delektując się pięknem egzotycznego krajobrazu, warto zadbać o odpowiednią ochronę przed ewentualnym zagrożeniem. Istnieje wiele „wakacyjnych” chorób wywołanych ukąszeniami owadów, w tym komarów, dlatego dobrze jest zadbać o swoje bezpieczeństwo jeszcze przed wyjazdem.
Przez zmiany klimatu obserwuje się obecnie zwiększone występowanie tropikalnych komarów z rodzaju Aedes przenoszących wirusy chikungunya, dengi czy żółtej febry także na naszym kontynencie. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) potwierdziło obecność samodzielnych populacji komara tygrysiego (Aedes albopictus) już w 13 europejskich krajach. Komisja Europejska natomiast przeznaczyła 500 tys. euro na zwalczanie komara egipskiego (Aedes aegypti) na Cyprze.
Z artykułu dowiesz się:
- Szczepionka Ixchiq – co to za preparat i jak działa?
- Czy można zaszczepić się przeciwko wirusowi chikungunya w Polsce?
- Jakie są przeciwwskazania do przyjęcia szczepionki Ixchiq?
Szczepionka Ixchinq dopuszczona przez Europejską Agencję Leków
Chikungunya jest jedną z chorób, którą można zarazić się przez ukąszenie komarów z rodziny Aedes. Wirus chikungunya powoduje wystąpienie wysokiej gorączki, ostre bóle stawów, bóle mięśni, a także ból głowy. Do niedawna nie istniały metody specyficznego leczenia choroby, stosowano jedynie leczenie objawowe. W czerwcu Europejska Agencja Leków (EMA) dopuściła do użytku w krajach Unii Europejskiej pierwszą na świecie szczepionkę przeciwko wirusowi chikungunya (CHIKV) o nazwie Ixchiq.
Ixchiq został opracowany przez francuski koncern Valneva. Wiadomości o pierwszych badaniach nad szczepionką pochodzą z 2018 roku. Przeprowadzenie specjalistycznych testów i zdobyte pozwolenia umożliwiły pojawienie się preparatu w Polsce.
Szczepionkę powinno przyjmować się w celu zapobiegania chorobie chikungunya u osób powyżej 18 roku życia. To szczepionka „żywa”, zawierająca w składzie atenuowany szczep wirusa CHIKV, który ma za zadanie przygotować układ odpornościowy do ewentualnego starcia z chorobą. Podaje się ją w jednej dawce o objętości 0,5 ml, domięśniowo w ramię. Nie występuje potrzeba podania drugiej i kolejnej dawki.
Szczepionka zaczyna działać po ok. 28 dniach i gwarantuje odporność do 6 miesięcy. Z wyników badań przeprowadzonych nad szczepionką wynika, że stężenie przeciwciał przeciwko CHIKV po miesiącu od zaszczepienia wynosi 98.9%, a po 6 miesiącach – 96.3%. Szczepionka nie chroni przed innymi chorobami przenoszonymi przez komary.
Kto i gdzie może przyjąć szczepionkę przeciwko wirusowi chikungunya?
Szczepionkę może przyjąć każda osoba powyżej 18 roku życia, która nie posiada odrębnych przeciwwskazań. W związku z tym, że preparatu nie zbadano w pełni u dzieci, nie należy podawać jej osobom niepełnoletnim.
Ze szczepionki powinny skorzystać szczególnie osoby podróżujące do krajów Azji Południowo-Wschodniej, Afryki, obu Ameryk, Indii i regionu Pacyfiku. Warto rozważyć zaszczepienie się preparatem Ixchiq przed wyjazdem do krajów europejskich, w których potwierdzono występowanie komarów Aedes, będących wektorami wirusa chikungunya.
Szczepionkę można przyjąć w Polsce, umawiając się do placówek oferujących szczepienia preparatem. Lista miast jest póki co niedługa, natomiast z pewnością będzie się powiększać. Na ten moment zainteresowane osoby mogą zaszczepić się w Kielcach, Krakowie i Wrocławiu. Koszt jednej dawki to około 160 zł.
Przeciwwskazania do przyjęcia szczepionki Ixchiq
Ze szczepionki nie powinny korzystać osoby nadwrażliwe na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Ponadto powinny uważać także osoby:
- z osłabioną odpornością,
- leczące się z powodu nowotworów krwi,
- przyjmujące chemioterapię,
- zarażone wirusem HIV.
Przeciwwskazaniem do zaszczepienia się jest także ciąża i laktacja. Z charakterystyki szczepionki Ixchiq wynika, że nie można wykluczyć wpływu preparatu na rozwój płodu, poród, a także dalszy rozwój dziecka. Nie wiadomo też, czy preparat przenika do mleka matki.
Szczepienie powinno zostać przesunięte także w przypadku występowania u pacjenta wysokiej gorączki (powyżej 38°C), wywołanej inną chorobą czy zakażeniem.
